Dë dashur miq, nga cikli i ri për botim veçoj poezinë për martiren e vogël Valbona Zymberi mbesa e vetme në atë kohë e komandant Abedin zymberit, e cila ndëroi jetë gjatë granatimit të shtëpisë së tyre në Sluçpan në luftën e vitit 2001
Shpirti ëngjëllor i pushoftë në parajsën e përjetësisë!
ÇKA DESHËT NGA UNË?
Çka deshët nga unë
O ju! Blasfem i shoqërisë!
Velenxat e njerëzisë
Të ngrysurit e historisë!?
Bestytët e njerëzisë
Dritëshuarit e foshnjërisë
Falltarët e diturisë
Çka deshët nga unë?
Me buzëqeshje dritëdhënëse
Në shafran
Një ëndërr fëmijërore
Rrëmbyer nga pashpirtësia
Plandosur në grykë të pushkës
Engjull në tokë
E njomë njomëz
Nga filizi krijuar
Ndjesi e re
Nga i Madhërishmi
Shpirt i vogël
Në botën hileqare!
Në formë të përsosur dhuruar!
Vrundujt e erës
Në këtë Maj të bukur
Vrundullimë dhuroi!
Në flakërimë të vetëtimës
Në flakë të ajzotit
Një flakë pushke
Flakore zjarri kundërmoi!
Nga lajthitësit
Bethyerit
Një gurë flamë
Nga të flamosurit në këtë
Tokë!
Nën historinë trishtuese
Moj vashëz nga familja
Hyjnore
Engjull krahëthyer
E njomë…
Fytyr ëmbël
Shuar…
Me zë të heshtur
Lamtumirën
E fundit…
Të dashurit e mi!
Nga nostalgjia përmallur
Ju lot mos derdhni për mua, jo!
Xixëllimat e dritave të syve të mi
Nuk janë të kalbur! Jo!
Gjithëmonë me ju!
Nuri im që qesh në fytyrë
Gjithëmonë pranë jush!
Shpirti nurbardhë
Nurshëm në parajsën
Me erën dehëse të luleve
Përjetësisht me ju!
Shikimi nuk më është kalbur, jo!
Ajo ju ndjek gjithëmonë me zemrën
Që nuk pushoi së rrahuri
Për ju!
O ju! Të shumëdashurit e mi!
