Islami si kulturë dhe civilizim mes shekujve!

savash-veliu-960x540Nga: Savash VELIU

Qytetërimi është fati i pashmangshëm i Kulturës, dhe në këtë parim ne përfitojmë pikshikim prej të cilit problemet më të thella dhe më të rënda të dialektikës Historike bëhen të afta për zgjidhje.

Cdo Kulturë ka qytetërimin e saj si vlerë e pandarë organike nga njëra tjetra si etik e përpiktë e saj.

Qytetërimi është paraqitja e gjendjes më e përjashtme dhe më artificiale e zhvillimit fizikë të tij. Derisa Kultura është fati i pashmangshëm i civilizimit dhe me këtë parim perfitojmë pikshikimin ndaj problemeve më të thella të brendësisë humane (shpirtërores) duke krijuar speciet më të afta dhe me një humanitet të zhvilluar në moral dhe në etik.

Perëndimi gjatë kohë punoj dhe projektoj plane gjer në brutalitet, duke synuar me çdo çmim një suksess të ashpër dhe të njëmendtë, ata qëndrojnë pas atentatit ndaj Civilizimit dhe Kulturës Islame e në periudhën e fundit ndaj Islamit Osman.

Perëndimi në Ballkan e më gjërë ka instaluar regjime të ndryshme destruktive pas Perandorisë Osmane dhe qëndrojnë pas asgjësimit fizikë të objekteve islamo-osmane dmth, Intelektit në shumicën e rasteve dhe në veçanti janë të ngunjuar në Kulturën si shpirtërorja e saj. Ky parim përbën ndryshimin dhe dallimin midis Kulturës dhe Civilizimit (qytetërimit).

Civilizimi është fakt intelektual dhe material derisa Kultura është Metafizika e Urtësisë së sjelljes morale e saj si një procesë historik, e cila konsiston në luftimin më të ashpër të saj nga armiqët e islamit duke proklamuar kulturën pacifiste të saj si model jetese avangarde bashkë me civilizimin e tij bizar të ngritjes së rokaqiejve të nemitur e të pashpirtshëm drejtë qiellit si supremacion dhe vrojtim të njeriut nga së larti.

Kalimi nga Kultura në Qytetërim për botën lindor Klasike u krye në shekullin e katërt, për botën Perëndimore u bë në shekullin nëntëmbëdhjetë një civilizim parazitar i pafe dhe pa tradita dhe përçmues i çdo gjëje nga lindja.

E para është Metropoli kurse e dyta Provinca e saj. Metropolit nuk i përket një turmë, por një popull ose qytetari. Derisa Provinca është i kodifikuar në banor ose individua i thjesht anti-metropolian.

E para paraqet Perspektiv të lartë e çliruar nga dogmat sekulare pa të ardhme, dhe nëse me të vërtetë duam të kuptojmë krizën e madhe identitare të së sotmes tek na, atëherë duhet ditur se, sot Bota Perëndimore ose filozofia ideo-dogmatike punon në rrënimin e shenjtërisë së Personit Karizmatik përmes ndijesisë resht gjatë mileniumeve.
Nëse arrini që Mendimin dhe Ndijesit ti sintezoni, atëherë është shumë më e leht popullatën të dërgoni në vdekje (si xhihadist) !!!

Këtë Bota Perëndimore e arrinë të përhap me Evangelizmin dhe Jehovaizmin poashtu Vatikani me shkollat e tij si “Shën Egjidio” përmes ideologjisë papiste “Opus Dei” duke shpërlaj trurin e shkollarëve benda trojeve tona e fshehur pas petkut të klerikëve katolik shqiptar mbi idene – Nenë Terezë!

Prandaj, në tablonë e përgjithshme historike të një Kulture, nuk mund të ekzistojë veç se një stil, stil i Kulturës dhe qytetërimit Islam. Stili pacifist perëndimorë është thjeshtë mplakja e rinisë deri në inorganiken e saj verbëror.

Shekulli Agency